เพลงปลาทอง
( เถา )
ประวัติที่มา
เพลงปลาทอง ( เถา ) ต้นตอของเพลงมาจากเพลงเต่ากินผักบุ้ง
๒ ชั้น เพลงลาสำคัญที่มีการ “ว่าดอก”
เป็นสร้อย เพื่อให้ผู้ร้องได้แสดงความสามารถในการเน้นเสียงถ้อยคำให้ มีน้ำหนักได้สนิท และยังเป็นการอวดทางเครื่อง ( ดนตรี ) ในการ “ ว่าดอก” ว่าสามารถเลียนเสียงได้เหมือน ( คล้ายของจริง )
เพียงไร ต่อมามีผู้แต่งขยายขึ้นเป็น ๓
ชั้น เจ้าฟ้ากรมพระยานริศรานุวัดติวงศ์
ได้ทรงนำไปปรับให้เข้ากับแตรวงของทหารมหาดเล็กบรรเลงถวายในรัชกาลที่ ๕
และทรงตั้งชื่อ ใหม่ว่าเพลงปลาทอง
ล่วงมาอีกหลายปี นายมนตรี
ตราโมท ได้ตัดลงเป็นชั้นเดียว ครบเป็นเพลง เถา ที่สมบูรณ์ใช้บรรเลงกันต่อมา
บทร้องเพลงปลาทอง
( เถา )
๓
ชั้น ดอกเอยดอกรัก รูปทรงวงพักตร์ก็งามสม
ทั้งท่วงทีกิริยาดูน่าชม ดังล่องลมลอยฟ้ามาสู่วัง
( ดอกเอ๋ยดอกสร้อย งามแฉล้มแช่มช้อยดูหยดย้อยเสียจริงเอย
เหมือนโกสุมทุกพุ่มพวง บานอยู่ในห้วงชลาลัย
บุญน้อยต้องลอยไป อีกเมื่อไรจะกลับมา
)
๒
ชั้น แม้ได้โฉมงามทรามสวาท ไม่นิราศเริดร้างเหมือนปางหลัง
จะแนบนอนบนสุวรรณบัลลังก์ ไปไหนนั่งเคียงข้างไม่ห่างเลย
( ดอกเอ๋ยดอกมะปราง รักจริงจริงไม่ทิ้งขว้างรักแล้วไม่ร้างไปเอย
แซ่เสียงเรไรร่อนร้อง ถูกลมแล้วก็ล่องลอยไป
ดอกสร้อยสุมาลัย รักแล้วไม่ไกลเลยเอย )
( บทร้องเก่า )
ชั้นเดียว
ยามเดินดังจะเชิญประคองชวน ยามยิ้มดังจะยวนชวนเฉลย
สุรศัพท์จับใจกระไรเลย เจ้าช่ออบเชยรักแล้วไม่เลยร้างไป
หอมดอกกระถิน ยังแพ้กลิ่นสุดาเอย
(
นายมนตรี ตราโมท แต่ง )
เพลงปลาทอง (เถา)
ผู้แต่ง : เจ้าฟ้ากรมพระยานริศรานุวัดติวงศ์ , นายมนตรี ตราโมท
หน้าทับ : ปรบไก่
๓ ชั้น ท่อน ๑
- - - ด
|
รรรร
|
- - - ม
|
รรรร
|
ดํดํรํดํ
|
ทลซร
|
ซซรซ
|
ลทดํรํ
|
ซดรม
|
รมฟซ
|
ฟลซฟ
|
ซฟมร
|
ดรมฟ
|
ซฟมร
|
ซมรด
|
มรดทฺ
|
รฺทฺทฺทฺ
|
รฺซฺลฺทฺ
|
รฺมฺรฺทฺ
|
รฺทฺลฺซฺ
|
ลฺทฺรม
|
ซรมซ
|
รมวล
|
ทซลท
|
ซลซม
|
ซมรด
|
- ดฺ – ด
|
ซดรม
|
รมซล
|
ดํลซม
|
ลซมร
|
ซมรด
|
ซลทซ
|
ลทดํรํ
|
มรซร
|
มรดซ
|
ทลรํซ
|
ลทลท
|
ดํรํดํซ
|
ลทดํรํ
|
ซดรม
|
รมฟซ
|
ฟลซฟ
|
ซฟมร
|
ดรมฟ
|
ซฟมร
|
ซมรด
|
มรดท
|
รฺทฺทฺทฺ
|
รฺซฺลฺทฺ
|
รฺมฺรฺทฺ
|
รฺทฺลฺซฺ
|
ลฺทฺรม
|
ซรมซ
|
รมซล
|
ทซลท
|
รํซลท
|
ลทรํมํ
|
ซํซํซํมํ
|
ซํมํรํท
|
รํทลซ
|
รซลท
|
รํมํรํท
|
รํทลซ
|
กลับต้น
๓ ชั้น ท่อน ๒
ซลทดํ
|
รํดํทล
|
รํทลซ
|
ทลซม
|
ซรรร
|
ซมมม
|
ลซซซ
|
ทลลล
|
ทซลท
|
ลทดํรํ
|
ดํมํรํดํ
|
รํดํทล
|
ซลทดํ
|
รํดํทล
|
รํทลซ
|
ทลซม
|
ซลซม
|
ซมรทฺ
|
ลซรฺซ
|
ลฺทฺรม
|
ซรรร
|
ซมมม
|
ลซซซ
|
ทลลล
|
รํมํรํท
|
รํทลซ
|
ฟมรม
|
ฟซลท
|
ลทรํมํ
|
ซํมํรํท
|
รํมํรํท
|
รํทลซ
|
กลับต้น
๓ ชั้น ท่อน ๓
ซลซม
|
ซมรด
|
-
ดฺ – ด
|
ซดรม
|
ซดรม
|
รมฟซ
|
ฟลซฟ
|
ซฟมร
|
ซลซม
|
ซมรด
|
-
ดฺ – ด
|
ซดรม
|
ซดรม
|
รมฟซ
|
ฟลซฟ
|
ซฟมร
|
ลทดํรํ
|
ดํทดํรํ
|
ดํทดํรํ
|
มํรํดํท
|
รํทลซ
|
รซลท
|
รํมํรํท
|
รํทลซ
|
ลซมร
|
ซมรทฺ
|
มฺรฺทฺลฺ
|
รฺทฺลฺซฺ
|
ลฺทฺรม
|
รมซล
|
ทลซม
|
รฺทลซ
|
กลับต้น
รอบ ๒ เปลี่ยน ๔ ห้องสุดท้ายเป็น
ลทรม
|
-
ซ - ล
|
ทลรํท
|
-
ล - ซ
|
เพลงเต่ากินผักบุ้ง
๒ ชั้น ท่อน ๑
-
- - ด
|
รรรร
|
-
- - ม
|
รรรร
|
ดรมฟ
|
ซฟมร
|
ซมรด
|
มรดทฺ
|
รฺมฺรฺทฺ
|
รฺทฺลฺซฺ
|
ฟมรม
|
ฟซลท
|
ซลทดฺ
|
ทดํรํมํ
|
ซํซํซํมํ
|
ซํมํรํดํ
|
ดํซซซ
|
ดํลลล
|
รํดํดํดํ
|
มํรํรํรํ
|
ดํรํมํฟํ
|
ซํฟํมํรํ
|
ซํมํรํดํ
|
มํรํดํท
|
รํมํรํท
|
รัทลซ
|
ฟมรม
|
ฟวลท
|
ลทรํมํ
|
ซํมํรํท
|
รํมํรํท
|
รํทลซ
|
กลับต้น
๒ ชั้น ท่อน ๒
ซรรร
|
ซมมม
|
ลซซซ
|
ทลลล
|
ซลทดํ
|
รํดํทล
|
รํทลซ
|
ทลซม
|
ซรรร
|
ซมมม
|
ลซซซ
|
ทลลล
|
รมฟซ
|
ฟซลท
|
รํมํรํท
|
รํทลซ
|
กลับต้น
๒ ชั้น ท่อน ๓
-
ดฺ – ด
|
ซดรม
|
รมซล
|
ซฟมร
|
มมซร
|
มรดท
|
ลซลท
|
ลทดร
|
ลซมร
|
ซมรทฺ
|
มฺรฺทฺลฺ
|
รฺทฺลฺซฺ
|
ลฺทฺรม
|
-
ซ - ล
|
ทลรํท
|
-
ล – ซ
|
กลับต้น
ชั้นเดียว ท่อน ๑
-
- รํรํ
|
-
รฺ - รํ
|
มํมํซํรํ
|
มํรํดํท
|
รํทลซ
|
รํซลท
|
ดํรํมํรํ
|
ซํมํรํดํ
|
-
- รํรํ
|
-
รฺ - รํ
|
มํมํซํรํ
|
มํรํดํท
|
รํทลซ
|
รํซลท
|
รํมํรํท
|
รํทลซ
|
กลับต้น
ชั้นเดียว ท่อน ๒
ซลซซ
|
รมซล
|
ทลรํล
|
ทลซม
|
รมฟซ
|
ฟซลท
|
รํมํรํท
|
รํทลซ
|
กลับต้น
ชั้นเดียว ท่อน ๓
ซดรม
|
รมซร
|
มรดท
|
ลทดร
|
ทซลท
|
ลทรํล
|
ทลซม
|
รํทลซ
|
กลับต้น
ออกลูกหมด
-
- รํรํ
|
-
รฺ - รํ
|
มํมํซํรํ
|
มํรํดล
|
รมซล
|
ดํซ
- ล
|
ซลดํรํ
|
มํดํ
– รํ
|
มํรํดํล
|
ดํซ
- -
|
ดํลซม
|
ซร
- -
|
รมซ
-
|
มซล
-
|
ซลดํ
-
|
ลดํรํ
-
|
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น